RECENSIES

"Normaal ben ik zuinig met aanbevelingen van concerten of producties die ik zelf meemaakte. Hierop maak ik graag uitzondering voor wat we gisteren beleefden...

t Was al weg… is een sublieme productie waarin Bart Cafmeyer je vanaf minuut één meeneemt naar 100 jaar terug…. Het einde van Wereldoorlog 1 … geloofwaardig want berustend op ware feiten… aangrijpend want een steengoede tekst… 

Het komt zo goed binnen omdat Bart erin slaagt je te doen geloven dat hij het voor de eerste keer vertelt en het zich ter plaatse herinnert…het ene na het ander… en begint te verhalen. Dingen van horen zeggen, getuigenissen van zelf meegemaakt te hebben… een grote verhaallijn met nu en dan een lied, een muziekje om verbinding te maken… alles zo goed gedoseerd en prachtig vertolkt. 

Het verdient een “staande ovatie” , doch zonder mondmasker… verboden!

P.S. In heerlijk West-Vlaams dialect … zo naturel met nu en dan een greep “couleur locale” doch, gelukkig maar, nooit billenkletsers. 


Ferme proficiat!

Ik heb enorm genoten van de voorstelling en ben naar huis gegaan met een zalig gevoel. Wat een prachtige tekst, maar vooral wat een fantastisch mooievertelling.


Jullie hebben me vanaf de eerste seconde meegenomen op jullie reis en ik heb het me allemaal levendig voorgesteld. Van de laké schoenen tot zelfs het design van je secretaire. Jullie hebben me opgeslorpt in dit mooie verhaal en op het einde weer zachtjes in het echte leven neer gezet. Heerlijk! Kiekenvel.

Merci voor de mooie avond.


‘’t Was olweg' is een monoloog over de heropbouw van de Westhoek na de Eerste Wereldoorlog. De tekst van Stefan Vancraeynest, gebaseerd op historisch materiaal, is interessant, mooi opgebouwd en bevat subtiele parallellen en/of steekjes naar de politiek, de clerus en zelfs naar de toestand vandaag. Nooit gedacht dat ik nog eens zo hartelijk zou lachen om de gevolgen van een oorlog. De op waarheid berustende anekdotes, door de schrijver allicht wat theatraal aangedikt, zorgen voor heerlijke humor en de nodige verademing in een thema dat sowieso al zwaar is. Enkele keren, maar vooral op het einde, krijg je een krop in de keel, oprechte ontroering.

Bart Cafmeyer toont zich andermaal een échte verteller. Neen, Verteller, met een hoofdletter. Niemand kan zo sappig en boeiend vertellen als Bart. Als toeschouwer hang je de volle voorstelling lang aan zijn lippen. Zo hard zelfs, dat zijn lippen er zeer van gaan doen.

De liedjes over afscheid en verdriet als ook de instrumentale muziek die Kobe Sercu uit zijn gitaren tovert, passen als gegoten bij dit verhaal over een streek die als een feniks herrijst uit het puin van wat ze ooit was.

Een machtige en ontroerende kroniek over veerkracht. Een ontroerend verhaal over trouwe vriendschap. Een aandoenlijke boodschap van hoop. En een aangrijpende oproep.

Verteltheater pur sang.


‘t Was ol weg. Monoloog met pakkende muziek van Kobe Sercu over de Westhoek na de Eerste Wereldoorlog. Schitterende tekst van Stefan Vancraeynest en weergaloos gebracht door Bart Cafmeyer. Weemoedig, luchtig, een krop in de keel en hartelijk gelachen. Een tour de force. Daar neem ikmijn pet vooraf. Een dikke chapeau, intens genoten!